روايه مشوقه

غريب لو كان جدك ساب حاجه كان الأولى يتركها معايا انا
فين الكتاب ده
طلع والدى على غرفتى وشاف العلبه والكتاب كنت قاعد على الكنبه لما والدى قال الكتاب جوه العلبه بتاعته ما اتفتحش والأفضل يفضل كده انا هحرقه
مرضتش اجادل والدى واقوله الكتاب كان مفتوح على الطاوله والدى اخدنى على جنب وقالى احنا لازم نحرق الكتاب ده انا حسيت بشعور سيء لما شفت العلبه بتاعت الكتاب
قلتله انا مش مهتم بالكتاب تقدر تحرقه ترميه فى البحر براحتك
طلعت فوق اجيب الكتاب لوالدى الكتاب كان داخل العلبه فعلا مش مفتوح زى ما تركته
فكرت ان والدى عمل كده عشان محدش ېخاف من الكتاب والأفكار الجاهله بتاعت زمان

والدى اخد الكتاب معاه وركب العربيه ومشى الوقت كان متأخر ودخلت غرفتى نمت.
الضهر استيقظت استحميت وصليت وولعت سېجاره فى الشرفه وانا راجع شفت الكتاب فوق الدولاب
هو والدى رجع الكتاب امتى وازاى دخل غرفتى من غير ما أشعر
وليه عمل الحركه دى كلها
نزلت العياده متقابلتش انا ووالدى اول كشف كانت نفس الست وطفلها وكانت بتشكى ان طفلها مش بيبطل يقول كلمة كتاب كتاب
طيب يا ستى انا المفروض اعمل ايه
هو العلاج بتاعى مثلا خلاه يقول كده
ممكن تكون متلازمه وهتخلص مع الوقت
يا دكتور الولد بيقول كتاب وهو نايم وهو صاحى وهو بياكل
فى كل وقت وصوته غريب
بصيت على الطفل مجرد طفل عمره سنتين وشهور قلتله بسخريه ها يا حبيبى قول كتاب
الطفل فتح بقه وقال كتاب كتاب كتاب وكل كلمه بلكنه ونبره مختلفه
الحلقة الثالثة
وسط فخر الام واندهاشها اكتشفت تلت نبرات مختلفه فى صوت الطفل ودا امر مستحيل فى مثل عمره مكنش قدامى غير انى اطمنها المهم انه رجع يتلكم وعشان موجعش دماغى اديتها عنوان اخصائى نطق تتابع معاه لو الحاله تكررت دماغى كانت مضغوطه وكنت عايز أنهى الكشوفات بسرعه العياده كانت مليانه وخلصت شغل متأخر
البيت كله كان نايم اول ما رجعت ما عدا هند بنت عمر
انت رجعت يا دكتور
قلتلها انتى شايفه ايه
قالت فى موضوع عايزه اتكلم معاك فيه قعدت على الكنبه الأمور السيئه بتيجى ورا بعضها
خير يا هند
الكتاب يا دكتور انا حاسه ان حياتى وروحى تغيرت من اول ما لمست الكتاب 
سألتها ازاى يعنى
بشوف خيالات وبتحصلى تهياؤات زى ما يكون فيه شخص عايش معايا فى الغرفه.
انتى فتحتى الكتاب يا هند
مفتحهوش والله يا دكتور انا زى ما وصلنى اديتهولك صمتت هند لحظه انت لازم تتخلص من الكتاب ده يا دكتور
قلتلها انتى شوفتى عمك اخد الكتاب بنفسه وتخلص منه
حبيت اطمنها
هند برقت عينيها وقالت الكتاب لسه هنا انا حاسه بيه من امبارح
انتى دخلتى غرفتى يا هند
عيب يا دكتور تقول كده انا عمرى ما دخلت غرفتك
فكرت فى سرى لازم هند دخلت غرفتى وشافت الكتاب
مش لازم اضغط عليها اكيد خاېفه
اسمعى يا هند انا مش عارف سمعتى ايه او فكرتى فى ايه
لكن اى ان كان الكلام إلى سمعتيه فدا مجرد خرافات مفيش حاجه اسمها أشباح بتتحضر من خلال كتاب او حتى تقدر ټأذى اى شخص
نهضت هند فى مكانها انت لازم تتخلص من الكتاب بسرعه يا دكتور صدقنى دا عشان مصلحتك ومصلحة العيله كلها
متخليش غرورك يفتح علينا أبواب جهنم هند سابتنى ومشيت طبعا اخدت كلامها بسخريه وطلعت غرفتى
الغرفه متدربكه كأن الشرطه كانت بتفتش على مخډرات داخل غرفتى الكتاب على الترابيزه مفتوح
اخر حاجه فاكرها الكتاب كان فوق الدولاب فى علبته
افتكرت كلام هند لازم تتخلص من الكتاب يا دكتور
نبرتها كانت مضحكه جدا ليه الناس كلها