روايه جديده وكامله
وفى ايديها صنيه مليانه بالأكل وبتبصله باستغراب فاسألها جايا هنا ليه
ردت الخادمه العمدة قالى ابعت الأكل دة للضيفه الجديدة
استغرب من ردها وسألها هو بابا عنده علم بوجودها
هزت الخادمه راسها بعدم فهم ولكنها اتفاجئت لما لقته بص جوه الشقه للحظه ورجع بص للخادمه واتحرك من جمبها بسرعه وخرج من الشقه فافضلت واقفه مكانها مستغربه رده فعله ولكن دخلت وحطت الاكل على السفرة وندت استاذة مليكه ياأستاذة مليكه
وقتها مليكه
كانت لبست الاسدال ولكن من خۏفها مردتش تطلع من الحمام وتواجهه وفضلت واقفه تفكر تهرب ازاى من نظراته ولكن فجاه سمعت صوت الخادمه فاحست ان حد هينقذها فافتحت الباب ببطئ وطلعت راسها بطفوليه تتأكد من وجوده ولكن ملقتهوش فى الأوضه فاطلعت من الحمام وخرجت من الاوضه ومازال جسمها بيرتعش من الخۏف واول ماشافت الخادمه قدامها جرت عندها وهى بتسألها بلهفه هو فين
ردت مليكه بلجلجه معرفش اسمه ايه بس كان فى واحد هنا
ردت الخادمه ايوه دة استاذ يوسف ولسه ماشى من هنا
اخدت نفسها بارتياح فاكملت الخادمه كلامها وقالت اتفضلى دة الاكل اللى بعتهولك العمدة
وقبل ماتمشى الخادمه وقفتها مليكه لما سألتها بتردد هو مين دة اصلا وفعلا الشقه دى تبقا شقته
ردت الخادمه لأ دى شقه الضيوف استاذ يوسف ابن العمدة له اوضه فى القصر ومش بيجى هنا خالص
افتكرت مليكه كلام يوسف وسالت نفسها بتفاجئ و بعفويه ابن العمدة !!
اتكلمت مليكه بلجلجه لا شكرا انا هغير هدومى وانزل اقابل العمدة
متعصب كدة ليه يايوسف
قالتها اسراء لأخوها لما شافته بيسارع الهوا من شده غضبه فابصلها وسألها بابا فين
قالتله فوق مع مراته هو فى حاجه ولا ايه
اتكلم بعصبيه انا عايز افهم ابوكى فتح الشقه التانيه ليه
ردت اسراء بعفويه واحدة صحبتى كانت محتاجه شقه واقترحت عليها شقتنا وبابا وافق يأجرهلها
زعق يوسف بتفاجئ وقالها صاحبتك وانتى من امتى تعرفى الاشكال دى
استغربت اسراء وسألته فى ايه يايوسف بتتكلم عن البت كدة ليه حرام عليك دى غلبانه
انتبهت اسراء لوجود مليكه ورا يوسف فابصت لاخوها وقالته بحرج خلاص يايوسف
زعق يوسف وقال لا مش خلاص والبت دى هتبعدى عنها نهائى وزى ماجبتيها تمشيها
برقتله اسراء وقالت يايووووسف
قاطعتها مليكه لما قالت بزعيق وتفاجى هو انت بتتكلم عنى كدة على اساس ايه
اتفاجئ لما سمع صوتها ولف شافها وفضل واقف قدامها بثبات ومبينلهاش انه اتفاجئ من وجودها فاقربت منه وهى بتبصله پغضب وبتقوله انا مسمحلكش تجيب سيرة شرفى على لسانك
ا خطوه وقال بثبات وايه يعنى لما تسمعينى انا مقولتس حاجه مش فيكى ولو انتى محموقه على شرفك اوى فاخدى بعضك وامشى
غلى الډم فى عروقها وفضلت تبصله پغضب وقالت بزعيق انت بجد بنى ادم بجح ولو على البيت فاميشرفنيش اقعد فى نفس المكان اللى زيك قاعد فيه وكل كلمه انت اتهمتنى بيها هتتحاسب عليها
خطوة تانيه وقالها بجمود ومين بقا اللى هيحاسبنى انتى!!!
بصتله بثقه وردت اه انا
وفجاه ضړبته بالقلم على وشه بكل قوتها وهى بتقول بكل صوتها عشان بعد كدة تفكر الف مرة قبل ماتجيب سيرتى على لسانك
الڠضب وصل لاخره فى قلبه وفجاه وقالها بزعيق انتى اتجننتى يابت
اسراء كانت واقفه حاطه اديها على بقها ومتفاجئه من اللى بيحصل وسمعت مليكه وهى بترد عليه پغضب اوعى سيب ايدى
زعق فى وشها وقال حظك انى مبضربش حريم بس انا هعرفك ازاى تمدى ايدك عليا
للحظه خاڤت من تهديده وفجأة لقته بيزقها بقوة ومشى من قدمها وخرج بره القصر اما هى فاسندت على الحيطه من قوة الدفعه وبصت لاسراء اللى كانت واقفه مزهوله وبتقولها انا بجد مش لاقيه كلامه اقوله انتو تعرفو بعض منين اصلا
ردت مليكه وسألت بعصبية هو مين دة اصلا
ردت
اسراء دة يوسف اخويا
بصتلها مليكه للحظه وبعدين اخدت نفس عميق وفضلت تبص فى انحاء القصر لحد مانزل العمدة على السلم وهو بيسأل بأستغراب العامله قالتلى ان فى خڼاقه بينكم هو ايه اللى بيحصل بالظبط
بصو البنات لبعض وردت اسراء بتردد تقريبا فى مشكله بين يوسف ومليكه
ردت مليكه بهجوم اخوكى هو اللى عنده مشكله انا اصلا معرفهوش وفجأه لقيته بيتكلم فى شرفى وسمعتى
اتفاجئ رؤوف وقال يوسف مش معقول
شاورت مليكه على اسراء وقالت لو حضرتك مش مصدقنى اسألها هى كانت واقفه وسامعه كل حاجه
بص رؤوف لبنته لقاها بتبصله بتأكيد لكلام مليكه فارجع بص لمليكه وقال مش عارف اقولك ايه يابنتى لو كنتى بتتكلمى عن ابنى خالد كنت صدقتك لكن مصدقش
